به نام خالق هنر

بعد از آغاز به کار دبیرخانه هشتمین جشنواره ملی نقش تن‌پوش و مرور دستاوردهای دوره‌های گذشته این جشنواره، با این مسئله مواجه شدم که علی‌رغم زحمات بسیاری که طی ادوار مختلف جشنواره کشیده شده بود، هیچگاه بند اصلی اهداف این جشنواره -یعنی ارتباط هنر و صنعت- به معنای واقعی محقق نشده است. گروه‌های داوری جداگانه‌ای آثار را از نگاه خود بررسی می‌کرده‌اند و برگزیدگانی کاملا متفاوت از نگاه دو گروه هنر و صنعت معرفی شده و پیوند این دو عملا میسر نشده بود و در نتیجه به تولید انبوه نرسیدن آثار دور از انتظار نمی‌بود. از این رو دبیرخانه جشنواره هشتم تمام تمرکز خود را برای دستیابی به این هدف متمرکز کرد. طرح برگزاری دستخوش تغییرات جدی شد و با شکل جدیدی فراخوان جشنواره هشتم منتشر گردید.

فراخوان جشنواره با تغییر فرآیند برگزاری از جمله داوری دو مرحله‌ای و مشاوره آثار و همچنین اضافه شدن بخش جدید شال و روسری به عنوان قالب دریافت اثر منتشر شد. شرکت‌کنندگان قبل از ارسال اصل اثر، اینبار ابتدا طرح خود را برای دبیرخانه ارسال ‌کردند و پس از موفقیت در مرحله‌ی اول داوری، به مشاوران جشنواره جهت ارتقای کیفیت طرح خود معرفی شدند. اجرای اصل اثر برای ۱۱۱ اثر منتخب از میان بیش از ۱۰۰۰ اثر دریافتی، بعد از مشاوره با اساتید و هنرمندان خبره این حوزه صورت پذیرفت و کیفیت اجرا (تهیه متریال و چاپ) تحت نظارت و مطابق با استانداردهای تعریف شده‌ی دبیرخانه انجام گرفت. بدین ترتیب کیفیت آثار دریافتی ضمن غربال‌گری چندمرحله‌ای، در حین فرآیند نیز کنترل شد و ارتقا یافت.

علاوه بر داوری چندمرحله‌ای، هیات داوران هفت‌نفره جشنواره نیز اینبار در کنار هم و ترکیبی از هنرمندان و صنعت‌گران در کنار هم بود تا اساسا ارتباط این دو از ابتدای فرآیند شکل گرفته باشد. ضمن آنکه در کنار بکارگیری شیوه‌های مختلف برای ارتقای کیفی آثار، همکاری نزدیک با صنف اتحادیه پوشاک و تولیدکنندگان صورت پذیرفت و مفتخرم تا اعلام کنم تولید انبوه آثار برگزیده جشنواره هشتم از رتبه‌های اول تا سوم و شایستگان تقدیر، در هر دو بخش تی‌شرت و شال‌ و روسری، همه پیش از برگزاری نمایشگاه قطعی شد و هدف اصلی که سال‌ها برای این رویداد تعریف می‌شد، محقق گردید.